Türkiye’de yapılan tamamlayıcı sağlık sigortası çalışmaları
Abstract views: 162 / PDF downloads: 130Keywords:
Sağlık sigortası, özel sağlık sigortası, tamamlayıcı sağlık sigortasıAbstract
Sağlık harcamalarının artışı ile birlikte sağlık sigortaları büyük önem kazanmıştır. Sağlık sigortaları sigortalı bireylerin harcamalarına destek olmakta ve bireylere ek bir güvence sağlamaktadır. Türkiye'de sağlık harcamalarının mali açıdan sürdürülebilirliği ile ilgili devlete katkı sağlaması amacıyla Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından 2012 yılında çıkarılan bir genelge ile "Tamamlayıcı Sağlık Sigortası" uygulaması tanıtılmıştır. Bu derleme çalışmasında ülkemizde tamamlayıcı sağlık sigortası ile ilgili yapılan akademik çalışmalar ele alınmış ve bireylerin bu sigorta türüne bakış açısı incelenmiştir.
References
Field, M. G. (1989): Success and crisis in national health systems: a comparative approach.
Tuncay E. (2012): Sağlıklı Olma Hakkı, Medikent Dergisi. 6(12): 48.
Ateş M. (2011): Sağlık Hizmetleri Yönetimi. Beta Basım, İstanbul.
Field, M. G. (1989): Success and crisis in nationalhealth systems: a comparative approach. 109-111.
Department of Healt & Human Services U.S.A. “What’s Medicare?” http://www.medicare.gov/Publications/Pubs/pdf/11306.pdf
Maxwell, R. J. (1988): Regular Review: Financing health care: lessons from abroad. British Medical Journal (Clinical research ed.). 296(6634), 1423.
Sargutan, A. E. (2006): Karşılaştırmalı sağlık sistemleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi
Yayınları.
OECD Health Statistics 2014.http://www.oecd.org/els/health-systems/oecdhealth-statistics-2014-frequently-requesteddata.htm.
OECD: Organisation for economic co-operation and development reports 1998,1999,2000,2001,
OECD.
Arefnezhad, M., Yazdi Feyzabadi, V., Homaie Rad, E., Sepehri, Z., Pourmand, S., & Rava, M. (2016): Does using complementary health insurance affect hospital length of stay? Evidence from acute coronary syndrome patients. Hospital Practice, 44(1): 28-32.
Augurzky, B., & Tauchmann, H. (2011): Less social health insurance, more private supplementary insurance. Empirical evidence from Germany. Journal of Policy Modeling. 33(3): 470-480.
Boone, J. (2015): Basic versus supplementary health insurance: moral hazard and adverse selection. Journal of Public Economics, 128: 50-58.
Belli, P., Berman, P., & Bossert, T. (2002): Formal and Informal Household Spending on Health: A Multi-country Study in Central and Eastern Europe.” Harvard School of Public Health. International Health Systems Group. Mimeo.
Fujii, R. (2009): The Reform of Health Care System and the Complementary Health Insurance in France, Tokyo:The Japanese Journal of Social Security Policy. 8(2): 58.
Maarse, H., Ter Meulen, R. (2006): Consumer choice in Dutch health insurance after reform. Health Care Analysis. 14(1): 37-49.
Avcı A. (1997): Özel Sigorta Kanunları Uygulaması ve Mevzuatı. İstanbul: Melisa Matbaacılık.
Çuhacı Y.K. (2004): Açıklamalı Sigorta ve Reasürans Terimleri Sözlügü. İstanbul: Ceyma Matbaacılık.
Bostancı, Y. (2008): Sosyal güvenlik hukukunda genel sağlık sigortası. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 16(1): 145-173.
Tiryaki, D., Tatar, M. (2000): Sağlık Sigortası: Teorik ve Uygulama. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 5(4).
Oral, İ. H. (1996): Özel Sağlık Sigortalarında Risk Seçme ve Fiyatlandırma. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, Sigortacılık Anabilim Dalı, Türkiye.
Tiryaki, D. (1998): Özel sağlık sigortası yaptırma nedenleri ve özel sağlık sigortasından duyulan tatmin düzeyi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı, Türkiye.
Gezgin, R. (2003): Tedavi edici hizmet sunumunda SSK ve özel sağlık sigortasının sağlık harcama giderleri yönünden karşılaştırılması ve özel sağlık sigortasında sağlık hizmet kullanımı. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Türkiye.
Alan, M. (2009): Özel sağlık sigortasının mevcut ve potansiyel müşteriler tarafından algılanışı.
Yüksek Lisans Tezi. Doğuş Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Türkiye.
Yiğit, F. (2007): Özel sağlık sigortası olmayan kişilerde genel sağlık ve özel sağlık sigortacılığına bakış. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Kurumları Yöneticiliği Anabilim Dalı, Türkiye.
Arık, Ö. (2010): Avrupa Birliğine Giriş Sürecinde Türkiye’de Özel Sağlık Sigortalarının Durumu ve Avrupa Birliği’ndeki Özel Sağlık Sigortası Uygulamaları ile Bir Karşılaştırma. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Türkiye.
Pamir, Z. İ. (2010): Türkiye’de özel sağlık sigortası sektöründe hizmet ve ürün yeterliliğinin değerlendirilmesi ve bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, Sigortacılık Anabilim Dalı, Türkiye.
Avşar, N. (2010): Türkiyede özel sağlık sigortası ve sağlık sistemi. Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi Anabilim Dalı, Türkiye.
Kırımlı, G. (2013): Özel hastanelerde özel sağlık sigortası işleyişi ve sorunları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Bilim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sağlık Kurumları Yöneticiliği Anabilim Dalı, Türkiye.
Daşcı, A. N. (2018): Özel sağlık sigortası tercihinde asimetrik bilgi varlığı: İstanbul ili örneği. Yüksek Lisans Tezi. Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Türkiye.
Balkanlı, M. (2017): Özel sağlık sigortası Türkiye ve dünya uygulamaları. Yüksek Lisans Tezi. Başkent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sigortacılık ve Risk Yönetimi Anabilim Dalı, Türkiye.
Dursun, G. D., Karaman, R. (2018): Özel Sağlık Sigortalarının Vergisel Boyutu ve Muhasebeleştirilmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. 21(4): 807-815.
Tapan, B. (2008): Genel sağlık sigortasının sürdürülebilirliği için tamamlayıcı sağlık sigortası'nın gerekliliği. Doktora Tezi. Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Finans ve Bankacılık Anabilim Dalı, Türkiye.
Giray, B. (2010): Sosyal Güvenlik Sistemine Destek Amaçlı Tamamlayıcı Sağlık Sigortası Modeli. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, Sigortacılık Anabilim Dalı, Türkiye.
Varoğlu, F. (2013): Tamamlayıcı Sağlık Sigortasının Genel Görünümü ve Türkiye’deki Gelişim Süreci. Sosyal Güvence. (3): 20-40.
Özer, Ö., Gözlü, M., Karsavuran, S., Gözlü, K. (2014): Türkiye Sağlık Finansmanında Yeni Bir Alternatif: Tamamlayıcı Sağlık Sigortası. Akademik Bakış Sosyal Bilimler Dergisi, (42).
Öztürk, N. (2014): Tamamlayıcı sağlık sigortası ve Türkiye’de uygulanabilirliği: Vatandaş görüşlerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Türkiye.
İnce, G. (2014): Ankara’da bir vakıf Üniversitesine bağlı semt polikliniğine başvuran hastaların tamamlayıcı sağlık sigortasına bakış açılarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Başkent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sağlık Kurumları İşletmeciliği Anabilim Dalı, Türkiye.
Uzun, S. (2015): Tamamlayıcı sağlık sigortası. Yüksek Lisans Tezi. Okan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Yönetimi Anabilim Dalı, Türkiye.
Orhan, E. (2015): Özel hastanelerde tamamlayıcı sağlık sigortasının işleyişi ve sorunları. Yüksek Lisans Tezi. Okan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Yönetimi Anabilim Dalı, Türkiye.
Tapan, B., Alıcı, S., Yıldırım, N., & Gayef, A. (2015): Özel sağlık sigorta şirketlerinin genel sağlık sigortasının sürdürülebilirliği için tamamlayıcı sağlık sigortasının gerekliliği konusundaki görüşlerinin değerlendirilmesi. İstanbul Bilim Üniversitesi Florence Nightingale Tıp Dergisi. 1(2): 77-86.
Şahin, H. (2018): Sağlık finansmanında tamamlayıcı sağlık sigortasının rolü ve uygulanabilirliği. Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi Anabilim Dalı, Türkiye
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2018 Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.